ماه نسی به چه معناست؟

در دوران جاهلیت که از دین توحید بیرون بوده و اعراب بت می پرستیدند، قانونی داشتند بنام«نسی ء» و آن این بود که هر وقت دلشان می‌خواست این چهار ماه(حرام) و یا یکی از آنها را با ماه دیگری معاوضه نموده؛ مثلا به جای محرم، صفر را حرام می کردند، و در محرم که ماه حرام بود به جنگ و خونریزی می پرداختند.

عصراسلام: به این صورت موقتا حرمت آن ماه(حرام) را برداشته به ماهی دیگر می دادند، و آن ماهی را که حرمتش را برداشته بودند «نسی ء» می‌نامیدند. و اما اینکه این عمل را چگونه انجام می داده‌اند بحثی مفصل است که نیازی هم نیست به آن بپردازیم.

در واقع ماه نسی را یهودیان اضافه کرده بودند به ماه‌ها؛ که هر چند سال یک بار یک سال سیزده ماهه حساب میشد که قران صراحتا این را رد کرده‌است.

«إِنَّمَا النَّسي‌ءُ زِيادَةٌ فِي الْكُفْرِ يُضَلُّ بِهِ الَّذينَ كَفَرُوا يُحِلُّونَهُ عاماً وَ يُحَرِّمُونَهُ عاماً لِيُواطِؤُا عِدَّةَ ما حَرَّمَ اللهُ‌ فَيُحِلُّوا ما حَرَّمَ اللهُ‌ زُيِّنَ لَهُمْ سُوءُ أَعْمالِهِمْ وَ اللهُ‌ لا يَهْدِي الْقَوْمَ الْكافِرينَ»

«تأخير ماه‌هاى حرام و جابه‌جا‌كردن آن‌ها فقط افزايشى در كفر مشركان است كه با آن، كافران گمراه مى‌شوند. يك سال، آن را حلال و سال ديگر آن را حرام مى‌كنند تا با مقدار ماه‌هايى كه خداوند تحريم كرده هماهنگ شود و عدد چهار ماه به پندارشان تكميل گردد و به اين ترتيب، آنچه را خدا حرام كرده حلال بشمارند. اعمال زشتشان در نظرشان زينت داده شده و خداوند جمعيّت كافران را هدايت نمى‌كند.»(توبه/۳۷)

الرّسول (صلی الله علیه و آله)- وَ کَانُوا یُحَرِّمُونَ الْمُحَرَّمَ عَاماً وَ یَسْتَحِلُّونَ صَفَرَ وَ یُحَرِّمُونَ صَفَرَ عَاماً وَ یَسْتَحِلُّونَ الْمُحَرَّمَ أَیُّهَا النَّاسُ إِنَّ الشَّیْطَانَ قَدْ یَئِسَ أَنْ یُعْبَدَ فِی بِلَادِکُمْ آخِرَ الْأَبَدِ وَ رَضِیَ مِنْکُمْ بِمُحَقَّرَاتِ الْأَعْمَالِ.

پیامبر (صلی الله علیه و آله)- آنان در سالی محرم را حرام و صفر را حلال می‌شمردند، و در سالی دیگر صفر را حرام و محرم را حلال می‌شمردند، ای مردم! شیطان تا روز ابد از اینکه در سرزمین شما پرستش گردد، ناامید گشته است و از شما به آنچه اعمالتان را خوار سازد راضی و خشنود گشته است.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۶، ص۱۵۴

بحار الأنوار، ج۲۱، ص۳۸۰

بحار الأنوار، ج۷۴، ص۱۱۹

نور الثقلین

«ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- مَعْنَی قَوْلِهِ زِیادَةٌ فِی الْکُفْرِ أَنَّهُمْ کَانُوا أَحَلُّوا مَا حَرَّمَ اللهُ وَ حَرَّمُوا مَا أَحَلَّ اللَّهُ.»

«ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه): معنی زِیادَةٌ فِی الْکُفْرِ این است که اعراب آنچه خداوند حرام کرده بود را حلال می‌شمردند و آنچه حلال نموده بود را حرام.»

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۶، ص۱۵۴

بحار الأنوار، ج۹، ص۹۸

کانال عجایب دنیای ظهور

مطالب مرتبط