کد خبر: ۱۶۴۵۸
تاریخ انتشار: ۱۶ ارديبهشت ۱۳۹۹ - ۱۰:۰۷-05 May 2020
وال‌ها و دلفین‌ها از گروهی از جانوران به نام Condylarths ایجاد شده‌اند.
عصراسلام: این گروه کهن، در واقع همان جانداران سم‌داری بوده‌اند که در حدود پنجاه میلیون سال قبل در صحراهای آفریقا زندگی می‌کرده‌اند. سم‌داران امروزی همچون اسب آبی و بز کوهی، نزدیکترین خویشاوندان راسته آب‌بازان محسوب می‌شوند. قدیمی‌ترین فسیلی که از آب‌بازان کشف شده، مربوط به جانوری به نام Pakicetus بوده‌است.
این جانور به گروه وال‌های کهن (Archaeoceti) تعلق داشته‌است. دانشمندان با بررسی پوشش فسیل این جانور گرگ‌مانند، متوجه شده‌اند که او در طول روز بارها از خشکی به آب می‌رفته و سپس بازمی‌گشته. در طول میلیون‌ها سال، تغییراتی در بدن این جاندار به وجود آمد و کم‌کم به صورت یک جاندار آبزی درآمد. از جمله این تغییرات می‌توان به جدا شدن مهره‌های ناحیه خاجی از هم و از بین رفتن ساکروم اشاره کرد.
در حدود ۴۰ میلیون سال قبل، جانداری به نام Basilosaurus به وجود آمد که طولی در حدود ۱۸ متر داشت اما همچنان نشانه‌هایی از زمان زندگی در خشکی (همچون مفصل زانو) در بدن او مشاهده می‌شد. ساختار‌های اخیر به دلیل عدم استفاده برای صاحب خود، به مرور زمان کم‌رنگ‌تر شدند و به صورت اندام‌های وستیجیال در‌آمدند. در برخی از گونه‌های وال‌ها، هنوز هم استخوان‌های تحلیل رفته اندام حرکتی خلفی مشاهده میشود.
دلفین‌ها (Dolphins) پستاندارانی دریازی هستند که به همراه نهنگ‌ها و گرازماهی‌ها در راسته آب‌بازان(Cetacea) طبقه‌بندی می‌شوند. اجداد این جانوران نزدیک به ۵۰ میلیون سال پیش برای پیدا کردن غذا از خشکی به دریا وارد شدند. به صورت تقریبی ۴۰ گونه دلفین وجود دارد که در ۱۷ سرده گوناگون رده‌بندی شده‌اند. بعضی گونه‌های دلفین‌ها می‌توانند در آب شیرین زندگی کنند اما اکثر آنها در آب شور زندگی میکنند.
پیچیدگی مغز دلفین
دلفین‌ها دارای مغزی بزرگ هستند که پس از انسان، بزرگترین مغز نسبت به اندازه جثه است. مغز آنها بسیار پیچیده است و تحقیقات نشان داده که با دیگر پستانداران متفاوت است. این جانوران در هنگام خواب دارای یک نیمکره مغزی با فعالیت کم و آرام هستند که به آنها هوشیاری کافی برای تنفس و مراقبت در برابر مهاجمان و دیگر خطرهای احتمالی را می‌دهد.
در این هنگام نیمی از مغز استراحت میکند و نیمه دیگر بیدار باقی می‌ماند. نشانه‌های مراحل آغازین خواب می‌توانند به طور همزمان در هر دو نیمکره مغزی پدیدار شوند. از آنجا که دلفینی که به صورت کامل به خواب برود، غرق میشود، این جانوران بر خلاف انسان‌ها به تک تک نفس‌هایشان کنترل کامل دارند.
پژواک سازی دلفین‌ها
دلفین‌ها همانند دیگر اعضای راسته آب‌بازان، توانایی ایجاد پژواک دارند. این توانایی در این جانوران بسیار مهم است. تولید پژواک سبب ایجاد یک نقشه ذهنی از محیط اطراف آب‌بازان میشود و به آنها کمک میکند که شکار‌های خود را در اعماق بدون نور آب به راحتی شناسایی کنند.
ناگفته نماند که بخش زیادی از مغز این جانوران به ایجاد و تحلیل این اصوات اختصاص پیدا کرده است. برخی از دانشمندان معتقدند که این صداها می‌توانند به عنوان نوعی "فرهنگ” قلمداد شوند و نکته جالب این است که نوع صدای ایجاد شده در هر گروه از این جانوران، مختص آن گروه است که آن را نوعی "لهجه” در نظر می‌گیرند. به طور کلی ذکر این نکته بسیار مهم است که این جانوران به حس شنوایی خود نسبت به حس بینایی بسیار وابسته‌تر هستند.
دلفین‌ها یکدیگر را با نام مخصوص صدا می‌زنند
یک پژوهش علمی که دانشمندان دانشگاه ادیت کاوان (ECU) و دانشگاه کرتین استرالیا انجام داده‌اند نشان می‌دهد که دلفین‌ها هر کدام سوت مخصوص به خود را دارند و یکدیگر را به نام‌هایی صدا می‌زنند که هر کدام مختص یکی از آنهاست.
در بخشی از این مطالعه، دلفین‌های پوزه‌بطری در رودخانه سوان در غرب استرالیا مورد بررسی قرار گرفتند تا مشخص شود که آیا هر یک از صداهای یگانه سوت می‌تواند به یک حیوان منتسب باشد یا نه.
دانشمندان برای ردیابی گروههای دلفین، به جای نگاه کردن از صدا استفاده کردند. این نخستین باری بود که از شیوه ردیابی صوتی یا آکوستیک برای ردیابی دلفین‌ها در این منطقه استفاده می‌شد. در پایان این آزمایش دانشمندان متوجه شدند که بیش از ۵۰۰ سوت تولید شده به طور جداگانه با تصاویر گرفته شده از دلفین‌ها به شکل انفرادی مطابقت دارد.
کریستین ارب، استاد دانشگاه کرتین در این زمینه به خبرنگار یورونیوز می‌گوید: «سوت مانند نام اختصاصی دلفین است. هر دلفین به صورت انفرادی، سوت امضایی یگانه خود را دارد و هنگام جدا شدن از گروه آن سوت را ایجاد میکند تا حیوانات دیگر بتوانند او را پیدا کنند.»
با این حال او می‌گوید به دلیل آن که دلفین‌ها گله‌ای زندگی میکنند، تشخیص این که کدام سوت متعلق به کدام حیوان است برای پژوهشگران کار ساده‌ای نبوده است. محققان با استفاده از چند هیدروفن یا آب‌لرزه‌یاب دستی که در کنار یک اسکله کوچک در عمق یک و نیم متری مستقر کردند، قادر به شنیدن ارتباط صوتی دلفین‌ها با یکدیگر با فرکانس بالا بودند. آنها با این آزمایش متوجه شدند که همه سوت‌های تولیدشده مال همه دلفین‌ها نیست.
یافته‌های دانشمندان در این مطالعه می‌تواند پیامدهای مهمی در ردیابی و حفاظت از دلفین‌ها در سطح جهان داشته باشد.
خطراتی که جان دلفین‌ها را در طبیعت تهدید میکند معمولا از جنس همان خطراتی است که برای سایر ماهی‌ها وجود دارد. صید شدن برای اهداف تجاری، افتادن در تور ماهیگیران، آسیب دیدن در نتیجه فعالیتهای انسانی مانند سر و صدای زیر آب ناشی از حمل و نقل دریایی، اکتشاف نفت و گاز، فعالیت نظامی و آلودگی‌های انسانی از جمله این خطرات است.
دلفین پوزه‌بطری معمولی گونه‌ای جانوری است که به باهوشی و بامزگی شناخته شده است و شکل خاص دهان آنها لبخندی زیبا و دائمی را نشان می‌دهد. طول عمر متوسط آنها ۴۵ تا ۵۰ سال است.
مطالب مرتبط
X Share
نظر شما
به روایت مذهبی ها
نظرسنجی
کرونا چه خواهد شد؟
آخرین اخبار
پربازدیدترین
خبری-تحلیلی
اخلاق و عرفان
سیره علی بن ابیطالب(ع)
سیره رسول الله(ص)
تاریخ صدر اسلام
تاریخ معاصر
زمین
سلامت و تغذیه
نماز و احکام
کتاب و ادبیات
نظامی
کمپر و ون لایف
شیطان و گناهان
روشنفکری دینی
مرگ
آخرالزمان