شطرنج یکی از گناهانی است که به اسم ورزش و هنر در جامعه رواج پیدا کرده است.
عصراسلام: در حالی که در روایات به شدت از بازی با آن نهی شده و در ردیف گناهان کبیره قرار گرفته است چه با قمار باشد چه بدون قمار! «امام رضا علیه السلام می فرمایند کسی که شطرنج و تخت نرد را بدون قمار بازی کند مانند کسی است که دستش را در خون و گوشت خوک فرو کرده.»[من لا یحضره الفقیه،ج۴،ص۴۲]
شطرنج باز مغرور به برد می شود و سرافکنده به باخت... موجب نفاق و دروغ گویی و دشمنی و کینه بین اشخاص می گردد...
در روایات حتی از نگاه به بازی شطرنج نیز نهی شده است! « حماد بن عیسی می گوید:به امام کاظم علیه السلام گفتم قربانت شوم، من به بازی شطرنج نگاه می کنم ولی خودم بازی نمی کنم؛ آیا گناهی دارد؟ امام علیه السلام فرمودند: تو را با مجلسی که خدا به اهل آن نگاه نمی کند چکار؟ »[الکافی،ج۶،ص۴۳۵]
ماه رمضان ماه رحمت و ماه بخشش است! اما نوشیدن شراب و بازی با شطرنج به اندازهای مضر و حرام است که شطرنج باز و شرابخوار در ماه رمضان هم بخشیده نمی شوند مگر اینکه توبه ی حقیقی کنند...
در روایت است که بازی با شطرنج با خوردن گوشت خوک یکی است...
«امام صادق علیه السلام: ...خیری در شطرنج نیست.»[الکافی،ج۶،ص۴۳۶]
از نشانه های آخرالزمان ترویج شطرنج در میان مردم است... «رسول خدا صلی الله علیه و آله می فرمایند: در آخرالزمان اشرار بر خوبان مسلط می شوند، دروغ گویی آشکار میشود...شطرنج و موسیقی(مثلا به اسم هنر) نیکو شمرده می شود، امر به معروف و نهی از منکر انکار می شوند...»[وسائل الشیعه،ج۱۵،ص۳۴۸]