خداوند متعال فرموده است: {وَإِن تَعُدُّواْ نِعْمَتَ اللّهِ لاَ تُحْصُوهَا} [إبراهیم: 34]یعنی: و اگر بخواهید نعمتهای خداوند را بشمارید، [از بس زیاد هستند که] نمیتوانید!
هر صبح که از خواب برمیخیزیم، با صدها فرصت از خواب برخاستهایم؛ خداوند روزی دیگر به ما بخشیده که میتوانیم حق هر لحظهاش را ادا کرده و حتی از عادتهایمان، عبادت بسازیم! سعدی شیرازی این نکته را به خوبی دریافته و در گلستان خود میگوید: «هر نفسی که فرو می رود ممد حیاتست و چون بر می آید مفرح ذات پس در هر نفسی دو نعمت موجودست و بر هر نعمتی شکری واجب!» [1]
چه نعمتهای زیادی در اطرافمان بوده و آنها را ندیدهایم؛ انسان به زودی میتواند به نعمتهایی که دارد عادت کند، چیزهایی را کوچک و بیاهمیت میبیند که بسیاری از مردم در آرزوی داشتن آن هستند و تنها زمانی بزرگی نعمتی را درک میکند که آن را از دست داده باشد، که در آن لحظه هم از نعمتهای دیگر خداوند غافل میشود!
بسیاری از مردم، همواره نیمهی خالی لیوان را میبینند؛ مشکلات خود را به یاد داشته و نعمتهایشان را از یاد بردهاند! خداوند متعال میفرماید: {إِنَّ الْإِنْسَانَ لِرَبِّهِ لَكَنُودٌ} [العادیات: 6]، «به درستیکه انسان در برابر پروردگارش ناسپاس است»
اگر یک بیماری داشته باشیم و عضوی از بدن ما مشکل داشته باشد، در عوض اعضای بسیاری از بدنمان سالم است، و اگر در جنبهای از زندگی در ضیق و سختی باشیم، در بسیاری از جنبههای دیگر مشکلی نداریم و آسوده هستیم! الله فرموده است: {إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْرًا} [الشرح: 5]، «این بشارت بزرگی است؛ هرگاه که سختی و دشواری پدید آید، آسانی هم با آن همراه شده است و حتی اگر سختی در سوراخ سوسماری برود، آسانی هم با او داخل میشود!»
ناامیدی را از کولهات بردار و بار خود را کمی سبک کن!
دینی که خداوند برایت قرار داده را ببین، کتاب خداوند در میان ماست و چه نعمت بزرگی است، حق هر لحظهات را ادا کن و سخن پیامبرت (صلی الله علیه و آله سلم) را به یاد داشته باش: «برای چیزی که برایت سودمند باشد تلاش کن، از خداوند یاری بجوی و ناتوان نشو!» [