فریتز ایکس یکی از سلاح های ضد کشتی بود که در جنگ جهانی دوم در سالهای چهل سه و چهل چهار توسط لوفتوافه علیه کشتی های متفقین استفاده شد.
نام اصلی این بمب، ایش رورشتال ۱۴۰۰ ایکس بود، اما توسط پرسنل لوفتوافه فریتز ایکس خوانده میشد. فریتز اولین سلاح هدایت شونده ضد کشتی تاریخ بود. این بمب ۱۴۰۰ کیلوگرم وزن و ۳.۳۲ متر طول داشت. فریتز برای غول پیکر ترین نبردناوها نیز خطرناک بود.
در طول جنگ داخلی اسپانیا ثابت شد هدف قرار دادن یک کشتی متحرک بسیار دشوار است بنابراین لوفتوافه به دنبال یک سلاح هدایت شونده بود. سال ۱۹۳۸ (قبل از جنگ) یک مهندس المانی در صنایع هوافضا المان به نام ماکس کارمر ازمایشات خود را با بمبهای ۲۵۰ کیلویی اغاز کرد. در سال ۱۹۴۰ شرکت رورشتال به پروژه دعوت شد و در سال ۱۹۴۳ فریتز رسما عملیاتی گردید. طبق اطلاعات نیروی هوایی آمریکا فریتز میتوانست در ۷۱ سانتی متر زره نفود و از ارتفاع شش هزار متر دور از چشم پدافند به سمت هدف رها شود.
اما درباره نحوه هدایت فریتز فرستندههای کنترل رادیویی کِل (FuG 203) که دارای دو محور و یک دستهٔ کنترل بود و روی هواپیما نصب میشد و برای فرستادن سیگنالهای کنترل به فریتز ایکس به کار میرفت. خود بمب سیگنالها را به وسیلهٔ دستگاه گیرندهٔ اشتراسبورگ (FuG 230) دریافت میکرد و سیگنالها را به بالچه های متحرک روی سطوح ضخیم عمودی و افقی بالهٔ دم فریتز ایکس میفرستاد. اولین قربانی فریتز رزم ناو چهل شش هزارتنی ایتالیایی روما بود که در کنار رزم ناو ایتالیا قصد داشت به تونس برود و پناهنده متفقین شوند (بعد از اتش بس رسمی ایتالیا علیه متفقین). اسکادران بمب افکن کا جی صد مامور شد تا مانع از این اقدام شود. شش بمب افکن دورنیر ۲۱۷ مسلح به فریتز به این دو کشتی حمله کردند. یک بمب وارد بدنه روما شد و پس از نفوذ در انبار مهمات کشتی منفجر و کشتی دو نیم شده و غرق گردید. در این حمله هزار سیصد نود سه ملوان در کنار دریاسالار برگامینی کشته شدند. ناو ایتالیا بشدت اسیب دید اما به تونس رسید. تعداد از کشتی های متفقین در ایتالیا توسط فریتز مورد هدف قرار گرفتند. فریتز توسط بمب افکن های هنشل ۱۱۱ و دورنیر ۲۱۷ حمل میشد. فریتز تنها بمب هدایت شونده المان نبود اما اولین بود. آمریکا با الگو گرفتن از فریتز بمب هدایت شونده آزون را ساختند. فریتز ایکس پدر بمبهای هدایت شونده امروزی است.
منبع: warmachin_ww2