موقع مرگ به اصل خودمان برمیگردیم

در واقع سوء عاقبت به اين دليل است كه هر چيزي به اصل خود بر مي گردد و اگر بديها در وجود ما ريشه كن نشود ، وقت مرگ خود را نشان مي دهد و به اصل خود بر مي گردد.

اگر ما با يك فكر مباح از دنيا برويم ، حكم نحوه حشر ما با خداست اما اگر در هنگام جان دادن با تفكرات نادرست جان دهيم ولو در كل عمر زندگي خوبي داشته باشيم ، قطعا با ضلالت از دنيا مي رويم.

كسي كه در سكرات مرگ است توصيه شده اطرافيان او دعاي عديله و سوره صافات و... بخوانند ، حرفهاي هجو و نامربوط نزنند و فكر محتضر را منحرف نكنند .

حال اگر ما دعاي عديله بخوانيم و او لذت ببرد حتما با عاقبتي نيكو از دنيا مي رود اما اگر از خواندن دعاي عديله لذت نبرد با اطرافيان درگير است چون در طول عمر با فضاي دعا و قران مأنوس نبوده است .

بنابراين اگر مي خواهيد با عشق به اهلبيت جان دهيد بايد يك دوره عمر روي تمايلات خود نسبت به معصومين كار و اعتقادات و حب خود را تقويت كنيد

عشق به دنيا را از دل بيرون نماييد و در طول عمر با اهل معصيت مجالست نداشته باشيد تا هنگام مرگ و سكرات شعله محبت فروزان شود و بدون اين مجاهدتها اميد به عاقبت بخيري در پايان كار نداشته باشيد

گاهي انسان صفتهاي كمالي دارد اما خواب امور فاسد را مي بيند ، در طول عمر هم شايد خوب و متدين زندگي مي كرده اما شايد كارهاي فاسد او هنگام مرگ جلوه گر شود و اين امر زيان و خسارت سنگيني است كه تا قيامت بر او حمل مي شود.

بنابراين خيلي به ياد مرگ باشيد حتي روي مباحات هم توجه و دقت داشته باشيد و زياده روي نكنيد

لباس به اندازه پوشش باشد ، خوراك به اندازه باشد و افراطي و هوسراني نباشد .

اگر لباسي تهيه كرديد لباس قبلي را انفاق كنيد ......

عاقل هر آن چيزي را كه به نظرش كاملتر بيايد اشتياقش به آن بيشتر مي شود.

اگر قرب به نظرش كامل بيايد بيشتر مشتاق قرب مي شود و كسي كه همه كمال و جمال را يكجا دارد (خدا) محبت به او كاملترين محبت است و انسان عاقل خود را گرفتار محبت فاني نمي كند و هميشه بدنبال محبت باقي خواهد بود و تنها باقي مطلق خداي سبحان است.

استاد بروجردي

كلاس شرح جامع السعادات

٩٨/٩/١٣

برچسب ها: روایت مرگ ، عاقبت بخیری ، مرگ اندیشی