به بهانه سخنان آقای بهرام پور در تلویزیون

در شرایطی که مهم‌ترین عامل دین‌گریزی نسل جدید، ذهنیت ایجادشده برای آنان دربارهٔ غیراخلاقی و غیرانسانی بودن آموزه‌های قرآن و سنت است

در ایامی که خشم و اندوه از شیوهٔ مدیریت به‌نام دین بر جان مردم شعله می‌کشد، انتظار می‌رود کسانی که خود را استاد و مفسر قرآن می‌دانند با تبیین مبانی فطری و انسانی کتاب خدا علاوه بر پاسخ به تبلیغات دشمنان دین، مرهمی بر دل مردم بگذارند و به آنها مژده دهند که قرآن نیز حامی مستضعفان و مشوّق اعتراض به حاکمان مسلمان است.

اما با کمال تأسف شاهد سخنانی هستیم که گوینده‌اش بیان نکردنش را خیانت به قرآن می‌داند، ولی درد و رنج مردم را مضاعف و تیغ تبلیغات زهرآگین دشمنان قرآن را تیزتر می‌کند. وقتی این قطعه را دیدم با خود گفتم نباید بر اساس کلیپی تقطیع‌شده قضاوت کنم و حتماً این استاد ارجمند در بخش‌های دیگر برنامه از اعتراض مردم حمایت کرده و این برخوردهای خشن را، همان‌گونه که در شأن نزول آیه آمده، مربوط به افرادی نادر که با همین خشونت به جان مردم می‌افتند اعلام کرده و نظر مفسران دربارهٔ مراتب داشتن اجرای این حکم و اینکه هر یک در شرایط مشابه خودش اجرا می‌شود را توضیح داده و سخن نادرستش دربارهٔ زجرکش کردن که اساساً در دین ممنوع شمرده شده را توضیح داده است. لذا با زحمت و وقت‌گذاری، فیلم کامل برنامه را یافتم و دیدم. برنامه‌ای که مشاهدهٔ آن تأسف و اندوهم را صدچندان کرد.

در ادامهٔ این سخنان عجیب، وقتی مجری برنامه متوجه شور شدن آش می‌شود و با اشاره به مشکلات مردم تلاش می‌کند اصل اعتراض مردم را به‌رسمیت بشناسد، این کارشناس محترم بدون تأیید این حرف، صریحاً همهٔ کسانی را که به‌میدان آمده بودند، پیاده‌نظام دشمن می‌خواند و ابتدا از اعدام دست‌کم ۳۰۰ یا ۴۰۰ نفر سخن می‌گوید و سپس خواستار اعدام ده هزار نفر می‌شود تا دیگر کسی جرأت به‌میدان آمدن نداشته باشد.

تأسف‌بارتر اینکه ایشان این روش را سیرهٔ علی (علیه‌السلام) اعلام می‌کند و می‌گوید آن حضرت چهار هزار نفر از خوارج را به‌خاطر بر هم زدن امنیت و قتل یک زن باردار از دم تیغ گذراند! این در حالی است که با وجود جرایم خوارج، آن حضرت ابتدا عفو عمومی اعلام کردند و فرمودند هر کس زیر پرچمی که دست ابوایوب انصاری است برود بخشیده می‌شود و به این ترتیب، نصف بیشتر آن چهار هزار نفر توبه کردند. کشتار باقیماندهٔ خوارج نیز تنها در صحنهٔ جنگی بود که خود آنها آغازگرش بودند و تا زمانی که این گروه دست به شمشیر نبرده بود، بدترین اعتراض‌ها و توهین‌های آنان را تحمل ‌کردند و پس از شکست خوارج نیز فرمان دادند مجروحان را برای مداوا به قبایلشان بسپارند.

در این شرایط غم‌بار چه می‌توان گفت جز اینکه از این بزرگواران و رسانه‌ای که با هزینهٔ مردم محروم اداره می‌شود خواهش کنیم دست از سر قرآن بردارند تا بیش از این، رونق مسلمانی را نبرند.

حجت الاسلام سید حمید حسینی

مطالب مرتبط