قٰالُوا لَمْ نَكُ مِنَ اَلْمُصَلِّينَ ﴿۴۳﴾
وَ لَمْ نَكُ نُطْعِمُ اَلْمِسْكِينَ ﴿۴۴﴾
وَ كُنّٰا نَخُوضُ مَعَ اَلْخٰائِضِينَ ﴿۴۵﴾
وَ كُنّٰا نُكَذِّبُ بِيَوْمِ اَلدِّينِ ﴿۴۶﴾
حَتّٰى أَتٰانَا اَلْيَقِينُ ﴿۴۷﴾
فَمٰا تَنْفَعُهُمْ شَفٰاعَةُ اَلشّٰافِعِينَ ﴿۴۸﴾
-«چه چیز شما را در آتش [سقر] درآورد؟» (۴۲)
گویند: «از نمازگزاران نبودیم، (۴۳)
و بینوایان را غذا نمى دادیم، (۴۴)
با هرزه درایان هرزه درایى مى کردیم، (۴۵)
و روز جزا را دروغ مى شمردیم، (۴۶)
تا مرگ ما در رسید.» (۴۷)
و شفاعت شفاعتگران آنها را سود نبخشد! (۴۸) المدثر